ساختار داخلی یک فلز از نواحی کریستالی منفردی تشکیل شده است که به عنوان «دانه» شناخته میشوند. ساختار، اندازه و جهتگیری این دانهها ناشی از ترکیب مواد (آلیاژ) و نحوه ساخت ماده (مثلاً آهنگری، ریختهگری یا تولید افزایشی) است. دانهها از ماده مذاب هنگام جامد شدن تشکیل میشوند، با یکدیگر و با سایر مواد تشکیلدهنده مانند فازها و آلودگیها تعامل دارند. معمولاً ساختار دانه با کاربرد فنی سازگار میشود. اندازه و جهتگیری دانه و سایر ویژگیهای ساختاری مستقیماً با خواص مکانیکی و تکنولوژیکی این مواد مرتبط هستند. ویژگیهای ساختاری همچنین به تأثیرات خارجی بعدی بستگی دارند. این تأثیرات عبارتند از:
1- تأثیرات شیمیایی (مثلاً خوردگی)
2- تأثیرات شیمیایی و/یا فیزیکی (مثلاً فرآیندهای عملیات حرارتی)
3- تأثیرات مکانیکی (مثلاً پس از فرآیندهای شکلدهی، مانند آهنگری، نورد، خمش و غیره)
